Αντώνης Πρωτοπάτσης
Η ζωή του
(Μυτιλήνη, 1897 - Αθήνα, 1947)
Ζωγράφος, σκιτσογράφος, λογοτέχνης, εμπνευστής με κείμενά του των πνευματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων της λεγόμενης «Λεσβιακής Άνοιξης» του Μυριβήλη. Οραματιστής της αναγέννησης του γνήσιου πατροπαράδοτου λαϊκού πολιτισμού, με αποφασιστική αντίδραση στον «εκφραγκισμό» της ελληνικής ζωής. Το 1914 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το 1915 συνεργάστηκε με περιοδικά της Μυτιλήνης («Ελπίδες», «Φάρος» και «Νιάτα») και αργότερα στις εφημερίδες «Ταχυδρόμος» των Μυριβήλη και Θ. Λευκία. Το 1922 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και έγινε τακτικός σκιτσογράφος και γελοιογράφος της εφημερίδας «Le Journal» και συνεργάτης και άλλων παρισινών εντύπων («Paris Midi», «l’ Ami du people», «Le Quotidien», «La Rumeur», «La Semaine musicale», «Les Nouvelles literaires» κ.ά.) με το ψευδώνυμο «Pazzi», με το οποίο υπέγραφε και τις ελαιογραφίες, τις ακουαρέλες και τα χαρακτικά έργα του που εξέθετε στο Παρίσι, στην Αθήνα, τη Μυτιλήνη, την Αλεξάνδρεια και σε άλλες πόλεις. Το 1925 διατέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Σκιτσογράφων Αθηναϊκών Εφημερίδων. Το 1939 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και έζησε ως το 1945 στη Μυτιλήνη και τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του στην Αθήνα.
Σε ιδιωτική έκδοση εξέδωσε το 1944 μετάφραση ποιημάτων του Μπωντλαίρ από τη συλλογή «Άνθη του Κακού».
(Μυτιλήνη, 1897 - Αθήνα, 1947)
Ζωγράφος, σκιτσογράφος, λογοτέχνης, εμπνευστής με κείμενά του των πνευματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων της λεγόμενης «Λεσβιακής Άνοιξης» του Μυριβήλη. Οραματιστής της αναγέννησης του γνήσιου πατροπαράδοτου λαϊκού πολιτισμού, με αποφασιστική αντίδραση στον «εκφραγκισμό» της ελληνικής ζωής. Το 1914 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το 1915 συνεργάστηκε με περιοδικά της Μυτιλήνης («Ελπίδες», «Φάρος» και «Νιάτα») και αργότερα στις εφημερίδες «Ταχυδρόμος» των Μυριβήλη και Θ. Λευκία. Το 1922 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και έγινε τακτικός σκιτσογράφος και γελοιογράφος της εφημερίδας «Le Journal» και συνεργάτης και άλλων παρισινών εντύπων («Paris Midi», «l’ Ami du people», «Le Quotidien», «La Rumeur», «La Semaine musicale», «Les Nouvelles literaires» κ.ά.) με το ψευδώνυμο «Pazzi», με το οποίο υπέγραφε και τις ελαιογραφίες, τις ακουαρέλες και τα χαρακτικά έργα του που εξέθετε στο Παρίσι, στην Αθήνα, τη Μυτιλήνη, την Αλεξάνδρεια και σε άλλες πόλεις. Το 1925 διατέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Σκιτσογράφων Αθηναϊκών Εφημερίδων. Το 1939 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και έζησε ως το 1945 στη Μυτιλήνη και τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του στην Αθήνα.
Σε ιδιωτική έκδοση εξέδωσε το 1944 μετάφραση ποιημάτων του Μπωντλαίρ από τη συλλογή «Άνθη του Κακού».